Gel artık sonbahar
Bekletme gel.
Bilirim değişmiş dünya
Isınmış küresel.
Yağmuru bekler gibi
Ama eser sıcak yel.
Ayrılığı bekler gibi
Ama uzanıp,tutan bir el.
Gel artık sonbahar
Bekletmeden gel.
Yapraklar ilk döküldüğünde
Onlarla ağlayacağım ben.
Veda ederlerken evinden
Onlara ağlayacağım ben.
Yağmur düştüğündeyse
Toprakla güleceğim ben.
Yağmur toprağa kavuştuğunda
Vuslata ortak olacağım ben.
Hava basık olduğunda
Güneş kaçacak gökden.
Sokağa çıkıp ıslanıp
Bende kaçacağım herkesden.
Eylül'ün ilk yağmuruna sevinecek
Esen rüzgarla göklerde uçacağım ben.
O an bana ulaşamayan bilsin
En sevdiğim mevsim'deyim ben.
Kalemimden dökülenler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder