Geceden sabaha yolculuk eden ilk araba gibi..Başladı yine hayat,açıldı kapılar sese,eğlenceye..
Sessizliğimi çalan ilk fren sesi
Kim bilir kaçıncı ürperiş alıştıramadım kendimi
Gece benimdir benim!
Güneş doğana dek benim bu ülke
Topraklarımız miras,uyuyan bebeklere
Sessizliğin biteceği gün bitecek gece
Kalan bir tekcik gece
Oda iki hece
Şimdilerde
Sessizlik,ben ve birde gece
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder